Spinnenwebben zijn vervelend als je er onverwacht doorheen loopt, maar prachtig als ze behangen zijn met dauwdruppeltjes. Of – zoals op de foto – wanneer de draden als een prisma werken en het zonlicht wordt gebroken in nog meer kleuren dan de regenboog heeft.
Spinrag is ontzettend sterk. Het blijkt dat de draden naar gewicht wel vijf tot twintig keer sterker zijn dan staal. Het is ook nog eens super elastisch en taaier dan kevlar. En natuurlijk biologisch afbreekbaar en dus duurzaam. Geen wonder dat de mens er tal van toepassingen voor heeft bedacht en nog steeds bedenkt. De oude Grieken gebruikten spinrag voor wondpleisters en de Aboriginals gebruikten het als vislijn. In onze tijd zijn (mogelijke) toepassingen bijvoorbeeld biologisch afbreekbaar verbandgaas, verpakkingsmateriaal voor kunstmest en kogelvrije vesten.
Maar hoe kom je nou aan grote hoeveelheden spinrag? De wetenschappers die daarmee bezig zijn, zijn grofweg in twee groepen te verdelen. De ene groep probeert op grote schaal spinnen te melken (intensieve spinhouderij zeg maar) en de andere groep probeert spinrag na te maken. Beide groepen maken goede vorderingen.
Vind je het net zo interessant als ik en wil je er meer van weten? Kijk dan eens op de volgende websites:
