Mijn zoons hebben een bloedhekel aan dit woord. Het is ook wel een beetje tuttig woord. Maar koeien zijn nu eenmaal dames en ik kan me goed voorstellen dat deze koeien lichtelijk dolletjes werden toen ze na een lange winter eindelijk weer de groene wei in mochten. De dames hielden hun bokkensprongen voor een later moment en liepen waardig en damesachtig op een drafje de wei in. Op naar de eerste graskaas.
Wie beweert dat het duurzamer zou zijn koeien jaarrond in de stal te laten, denkt in mijn optiek teveel 'inside the box'; teveel aan alleen het milieu. Wat te denken van het welzijn van de koeien zelf (en daardoor lekkerder melk, kaas en vlees?). En onderschat ook niet de positieve effecten van het feit dat veel mensen er (wellicht onbewust) van genieten om koeien in de wei te zien.
